Communiceren zonder woorden
Gerda Meijer
12 januari 2022 

Communiceren zonder woorden

Communicatie zonder woorden, contact maken door te tekenen.

 

Bij hersenletsel, afasie en dementie kan je met tekenen communiceren, lees hier hoe Ellen zo contact maakte met haar vader, na de isolatie tijdens de corona crisis.

 

Laatst liet Ellen een video zien in de besloten FB groep van mijn klanten, over haar vader in het verzorgingstehuis.

Het was zo indrukwekkend en veelzeggend! Ik heb haar gevraagd of ik de video mag delen, dit is zo belangrijk!

Ellen vindt het goed, bovendien heeft ze het levensverhaal van haar vader verteld en ook dat mag ik hier delen.




Het maakt me blij, dankbaar en nederig, blij dat tekenen zoveel impact heeft en dat het z'n weg vindt en dankbaar en nederig dat ik het allemaal kan en mag doorgeven. Lees hier het verhaal van Ellen's vader

 

Mijn vader kreeg 23 jaar geleden een herseninfarct en kwam in een revalidatie centrum terecht, daar kwamen we erachter dat hij tot onze grote verbazing veel talent had. Hij schilderde en tekende de mooiste schilderijen. Wat waren mijn moeder en ik trots op hem. Het was voor hem toen ook een hele goede manier om zich te uiten maar vooral voor zijn eigenwaarde was het een grote oppepper.

 

 Hij stond voordat hij de infarct kreeg nog midden in het leven. Had een drukke baan als hoofd productie manager in een fabriek waar dakpannen werden gemaakt en had daar veel plezier in. Helaas was zijn gezondheid toen al niet goed,  hij was ook al ernstig ziek geweest,  we waren bang hem te verliezen. Toen hij weer mocht werken was al geregeld dat hij eerder met pensioen kon. Het noodlot sloeg toe, het herseninfarct kreeg hij op 56 jarige leeftijd. Ons werd  aangeraden om hem naar een revalidatie centrum te brengen omdat hij niets kon, hij is halfzijdig verlamd en kon niet lopen en praten.

 

 Het maken van woorden kan hij nog steeds niet maar hij begrijpt wel veel. Door korte duidelijke zinnen te maken snapt hij wat je bedoelt. Lezen kan hij ook nog goed, maar woorden uit zichzelf schrijven kan hij niet. Woordzoekers maken en tekenen en schilderen kan hij gelukkig wel. Inmiddels gaat dat minder, doordat hij zijn ene hand die hij nog gebruiken kan erg bibbert. Daar baalde hij van want hij is eigenlijk een perfectionist, dus hij was al een poosje gestopt met tekenen.

 

Inmiddels is hij 79 jaar en door het Corona verhaal mocht hij geen bezoek. Voorheen kwam ik 2 x in de week bij hem en tekende of schilderde we soms samen en bleef ik meestal lunchen samen met de andere bewoners. Hij woont namelijk in een zorginstelling. Doordat ik niet op bezoek mocht maar alleen samen met behulp van de leiding beeld belden en soms zwaaien door het raam merkte ik al dat hij weg keek en depressief werd. Dat was heel verdrietig om te zien.

 

Toch probeerde ik hem op te peppen. En mijn eigen verdriet niet te laten zien. Niets hielp. Totdat ik weer bij hem op bezoek mocht in zijn appartement. Wat was ik blij, maar ik kreeg geen contact met hem. Knuffelen of een kus geven mag nog niet. Dus ik stond daar en werd daar alleen maar verdrietig van.

 

Toen wist ik de oplossing, door jouw Tekenwijzer kreeg ik het idee om te tekenen en ik had een groot schetsboek met kleurpotloden neergezet en ik stond aan de andere kant van de tafel en ik zei :" Pap we gaan tekenen! ".  Hij keek zo van oké, het zal wel. Dus ik zei pak maar 3 kleurtjes en maak maar 3 rondjes en het hoeft niet netjes en met zijn bibberhand maakte hij 3 rondjes alleen vulde hij gelijk het rondje helemaal in. Ik zei toen en nu maak je onder die rondjes een streep naar beneden dus weer met zijn bibberhand een streep.



Kijk Papa nu heb je 3 bloemen getekend en het lijken wel rozen! Daar moeten natuurlijk ook nog blaadjes aan. Dus dat deed hij, helaas moest ik daarna naar huis. Na een paar dagen sprak ik iemand van de leiding: "Na jouw bezoek is Tino weer vrolijk en maakt hij weer grapjes. Zo mooi!" 

 

Wat een verhaal hé, zei Ellen. Dankzij jou manier van tekenen is het zo bijzonder dat dit bereikt kan worden, ik vind dat deze mensen zoals mijn vader best eens in het zonnetje gezet mogen worden. Want afasie en sowieso iemand die een hersenaandoening heeft worden onderschat in hun kwaliteiten.

 

Doe wat Ellen deed, als je in een soortgelijke situatie zit. Koop een schetsboek en potloden en ga samen tekenen desnoods op 1 papier. Draai rondjes, teken lijntjes, huisjes bomen of bloemen. Je raakt de ander onbewust en er gebeuren wonderen!

 

Lijkt het je heel lastig om samen te gaan tekenen? De tekentips zijn heel toegankelijk en duidelijk, voor alle leeftijden geschikt.

Makkelijk te volgen door de eenvoudige instructievideo's, je kunt eerst de tekeningen voordoen of samen op 1 blad tekenen.

 

Dankjewel Ellen voor het delen.


Hoe mooi is het als mensen geprikkeld worden om actief bezig te zijn, tekenen is een uitingsvorm.

Een oer behoefte zou je kunnen zeggen, het biedt mogelijkheden om onbewust te communiceren.

Het doet ertoe, ieder mens doet ertoe.

 

Ellen gaf haar vader met Vaderdag een elektrische puntenslijper


Woensdag 15 juli geef ik om 10:00 een webinar Teken je wijzer

 

Ik deel daar veel inzichten, hoe tekenen toepasbaar is in veel situaties, wat de kracht is van non verbale communicatie.

Hoe tekenen voor jezelf veel duidelijk maakt.

 

MAAK VAN JE LEVEN EEN KUNSTWERK

 

Ja, ik ben erbij 15 juli!

 

Hoe je gewoon gelukkig wordt door te tekenen.

Er is een  fijne ontspannende meditatie, ik lees tekeningen zodat je inzicht krijgt in de tekentaal.

Er zijn echte verhalen van bijzondere mensen, mensen zoals Tino en Ellen.

En er is een hele leuke verassing!

Over de schrijver
Gerda Meijer
Reactie plaatsen